Toowoomba Show

Gisteren zijn we naar de Toowoomba show gegaan. De show is een beetje vergelijkbaar met de Vlaamse Kermis, behalve dat je naast de enorme prijzen voor de attracties ook nog eens inkom moet betalen vooraleer ge de showgrounds binnen moogt. Maar er zijn ook veel dingen te zien en te doen waar je dan niet voor moet betalen, zoals de dieren. Gisteren zijn we dan ook onmiddellijk naar de 'Animal Nursery' gegaan, waar alle baby-diertjes zijn en die mag je dan ook eten geven. (zie foto).
Daarna zijn we gaan kijken naar de 'pig racing': vijf kleine varkentjes die voor het snelst een kommetje melk moeten vinden. Heel grappig, vond ik, maar Thomas was er volop van in de ban. En het gele varkentje - dat hij supporterde - was de winnaar!
We hebben ook veel kippen gezien, schapen, kamelen, bijenkorfen (en honing geproefd), paarden, koeien,...
Dan zijn we naar de 'exhibition hall' gegaan waar Thomas een schilderij had hangen. Ik had al opgegeven en dacht dat we het nooit gingen vinden (Hij was vergeten wat hij had geschilderd) toen hij het opeens zag: Het thema was 150 jaar Queensland en de kinderen moesten schilderen wat Queensland voor hen betekende. Voor onze zoon was dat blijkbaar zijn gezinnetje, want hij legde ons uit dat die drie figuurtjes papa, mama (ik had het moeten weten aan de roze rok!!!) en Thomas waren.
Na lunch en een showbag (een zak met allerlei goodies) van Ben10 zijn we dan maar eens naar Sideshow Alley gegaan...de kermisattracties. Een ritje op de botsauto's, eendjes vangen, het spookhuis, een suikerspin en heel wat dollars later zijn we huiswaarts gekeerd. Het was een hele leuke dag en een wel-verdiende afleiding voor papa die daarna weer verpleger moest gaan spelen bij zijn zieke mama en voor mij die bij thuiskomst weer in de boeken is gevlogen. Ik kreeg zopas telefoon van Thomas met de vraag of we morgen terug kunnen naar de show, want het was de beste dag van zijn leven! Ik zei dat hij het aan papa moest vragen, maar blijkbaar had Alan die verantwoordelijkheid al aan mij doorgeschoven. We'll see!

"I am Five"

Jawel, het is eindelijk gebeurd: Thomas is 5. het magische nummer waar hij al lang naar verlangd! Want 5 is heel groot. Toen hij gisteren opstond riep hij heel luid: Kijk naar mij! kan je het geloven? Ik ben 5!!! Gisteren heeft hij muffins meegenomen naar school en hebben alle kinderen "happy birthday" gezongen.'s Avonds zijn we dan een kado gaan kopen (we waren een beetje met vertraging dit jaar, en zijn kip had hem 's morgens een eerste geschenkje gegeven, nl een piepklein kuikentje) en dan naar la Porchetta voor zijn lievelingspizza.
Vanmorgend was het zijn feestje voor al zijn vriendjes in het zwembad.(12 kindjes) Gelukkig hadden we prachtig weer en alles is enorm goed verlopen en ik denk dat iedereen heel tevreden was ...wij in elk geval. Na een 'sausage sizzle'-lunch, was er een enorme alien-taart die Katrien (Maarten zijn Katrien, nicht van Nele) gemaakt had. (zie foto's)En het heeft gesmaakt!!!! Moe, maar tevreden zijn we nu thuis. Morgen zullen we denk ik alle prachtige kado's die hij heeft gekregen, opendoen en er staat hem weken speelplezier voor de boeg.

Award

Vorige week vrijdag heeft Thomas zijn eerste 'award' gekregen op school. Geen Academy Award echter, maar een schoolprijs. Elke week krijgt 1 kindje per klas een 'award' en vorige week was dat dus Thomas. Hij was dus heel blij en fier en hij kon niet wachten om de dag te beginnen.
Ondertussen is hij al heel enthousiast over school. Elke dag leert hij wel iets bij. Zo vertelde hij mij over de planeten: Venus is te warm en Pluto te koud. Hij kent ook al enkele woordjes Japans. En hij is heel enthousiast over al de liedjes die ze leren; vooral de 'kerkliedjes' vindt hij heel mooi. Vandaag (aswoensdag) heeft hij ook een kruisje gekregen op zijn voorhoofd en hij vond dat zeer interessant.

Zomerkiekjes---eindelijk

Eindelijk zijn ze er...onze zomerfoto's. een paar in elk geval. Onderussen is de zomer bijna voorbij. De vakantie was weer veel te kort. Aftellen dus naar de paasvakantie (1 weekje hier).

the deck

Some photos of the deck

Zoals iedereen deze week op het nieuws heeft kunnen zien: Australia staat inderdaad in brand. Het-is-te-zeggen, een groot deel van Victoria. En dat is een hele eind van hier (vergelijkbaar met de afstand tussen Belgie en Zuid-Spanje). Het noorden van het land (Noord-Queensland), heeft dan weer te kampen met overstromingen.
Hier, in zuid-oost Queensland, is het gewoon zomer zoals altijd. Wel, misschien niet zoals gewoonlijk, maar we mogen niet klagen. Maandag was het vreselijk warm (39graden toen we om 6uur thuiskwamen) en vrijdag was het koud en nat (19 bij thuiskomst). Four seasons in one week, kan je wel zeggen.
Ondertussen is Thomas al helemaal gewoon om dagelijks naar school te gaan: deze week werd hij telkens door Alan opgepikt omdat ik naar de unief moest - daarover later. En bijgevolg was hij telkens het laatste kindje daar. Niet zo leuk, vond hij. Dat hij daarna met papa mee naar de vergadering moest, was natuurlijk ook niet zo plezant, maar ik had een zakje gemaakt met wat lekkers, een kleurboek en gameboy (wat een redding, bedankt peppie) en dat maakte de 'ellende' wat meer verdraagzaam. Hij heeft al een aantal vriendjes gemaakt en heeft er zelfs twee uitgenodigd om naar zijn verjaardagsfeestje te komen. Zijn beste vriendjes(-innetjes)zijn Grace, Gizesh en Sam. Hij zegt dat het kort is voor Samantha. Ik vertelde hem dat het een meisje is, maar hij gelooft er niks van: Hij ziet eruit als een jongen en praat als een jongen, dus is het een jongen. De roze boekentas, de bratz-brooddoos en barbie-pennenzak zijn geen bewijs volgens mijn zoon; jongens vinden dat ook mooi. (dat is dan weer nieuw, want ik zou er bij hem niet mee moeten aankomen) maar zolang ze overeenkomen, doet het er niet toe of het een jongen of een meisje is.
En ik ben deze week officieel met mijn studies begonnen. Het is een post-graduaat in 'Learning and teaching'. Om les te geven dus. Het ziet er naar uit dat het een druk jaar gaat worden, met heel veel 'assignments' en een 18-tal weken stage op een school.
Deze weekend dus druk bezig met uniformen wassen (en hopelijk drogen die als het efkes wilt stoppen met regenen) en vanalles lekkers aan het maken om de volgende week vlotter te laten verlopen (soep, spaghettiesaus, cake-jes voor de brooddozen ed)

connected

Goed nieuws: wij zijn eindelijk degelijk aangesloten op het internet en zullen vanaf nu vaker iets van ons laten horen.
Ondertussen is de rust voorbij, want het nieuwe schooljaar is volop op gang. Thomas doet het goed: vanaf woensdag waren er zelfs geen traantjes meer. Deze morgend (zaterdag) was hij super-enthousiast: "het is weekend, we blijven twee ganse dagen thuis" Wij waren daar anders ook wel blij om. Ik begin maandag aan mijn universiteitsstudies: 1 weekje residential school (zo noemt dat), waarbij ik alle dagen van 9 tot 5 naar de les mag. En Alan is ook weer aan het werk...as usual.
Over werk gesproken, de terras begint enorm op te schieten. Mits een tafel en stoelen kunnen we er eigenlijk al op zitten. Foto's volgen zeker.