Audrey and Tom

Audrey and Tom

02 December 2010

Eindelijk nieuws




Vandaag is het twee maand sinds we uit Belgie vertrokken zijn en eindelijk heb ik eens vijf minuten om een bericht te doen.

Zoals iedereen ondertussen al weet, hebben de kindjes het heel goed gedaan op de vlieger. Thomas had bij terugkomst wel ontzettend last van jetlag en ging meestal pas slapen om 4 uur 's morgens. We hebben dat snel moeten veranderen want meneer moest naar school...
Over school: Bij het betreden van de klas - rond de middag door de jetlag - was hij natuurlijk de 'held' en werd hij onmiddellijk overstelpt met knuffels en kussen van de andere kinderen die heel blij waren hem terug te zien. De kinderen waren zot van de Belgische chocolade en ik denk dat vooral de mama's de eiffel toren- sleutelhangers apprecieerden (want er hangt er eentje aan alle handtassen). Thomas heeft dan ook een 'presentatie' gedaan op school met zijn foto's op het grote scherm en de juf wist mij te vertellen dat het een leraar in de making is. (hij zegt van niet, want hij wilt niet 4 jaar naar de universiteit).
Sinds zijn terugkomst heeft hij drie 'awards' ontvangen: de 'peace-award' omdat hij een vredesmaker is, de klas-award voor goed gedrag in de klas en omdat hij de klas proper houdt en de 'presentation-day-award', een hele belangrijke want de school heeft mij zelfs gebeld zodat ik het zeker niet zou missen. Ieder jaar krijgt maar 1 kind die award op het einde van het jaar en dit jaar was het Thomas omdat zijn daden groter spreken dan zijn woorden! (Hm)

Deze week is de laatste week school voor de grote vakantie: Dinsdag was het swimming carnival en Thomas was eerste (joepie), gisteren (woensdag) had hij rapport en dat was (natuurlijk) heel goed met A's voor taal, wiskunde, wetenschappen en nog heel wat. Alleen voor godsdienst en kunst had hij een B (ook nog heel goed). Hij kijkt uit naar de vakantie, sinterklaas, kerstmis en de Wii.


Miss Audrey (want zo noemen ze haar in de creche) is op die twee maand ongelooflijk veranderd. Haar haar is lang en het krult. Ze moet nu een speldje indoen om het uit haar ogen te houden. Audrey weet heel goed wat ze wilt: ik mag niet helpen met het eten, ze doet het alleen. Ze kan al redelijk goed een stylo vasthouden en dan krabbelt ze wat. Ze loopt heel goed alleen. Ze is zot van de hondjes en loopt er steeds achter. Ze zingt en danst graag. Ze steekt haar handen naar omhoog van zodra papa in de buurt is en toont hem met haar vingertje waar ze naartoe wilt. Ze kietelt haar broer zijn voeten als hij in de zetel ligt. Ze lacht met een echte buiklach als hij onnozele gezichten trekt. Als ze een doekje ziet, snuit ze haar neus en hoest ze erin, ook al is ze niet ziek. Ze is superlief en braaf en af en toe stopt ze wat ze doet om mij een knuffel te komen geven.