the deck

Some photos of the deck

Zoals iedereen deze week op het nieuws heeft kunnen zien: Australia staat inderdaad in brand. Het-is-te-zeggen, een groot deel van Victoria. En dat is een hele eind van hier (vergelijkbaar met de afstand tussen Belgie en Zuid-Spanje). Het noorden van het land (Noord-Queensland), heeft dan weer te kampen met overstromingen.
Hier, in zuid-oost Queensland, is het gewoon zomer zoals altijd. Wel, misschien niet zoals gewoonlijk, maar we mogen niet klagen. Maandag was het vreselijk warm (39graden toen we om 6uur thuiskwamen) en vrijdag was het koud en nat (19 bij thuiskomst). Four seasons in one week, kan je wel zeggen.
Ondertussen is Thomas al helemaal gewoon om dagelijks naar school te gaan: deze week werd hij telkens door Alan opgepikt omdat ik naar de unief moest - daarover later. En bijgevolg was hij telkens het laatste kindje daar. Niet zo leuk, vond hij. Dat hij daarna met papa mee naar de vergadering moest, was natuurlijk ook niet zo plezant, maar ik had een zakje gemaakt met wat lekkers, een kleurboek en gameboy (wat een redding, bedankt peppie) en dat maakte de 'ellende' wat meer verdraagzaam. Hij heeft al een aantal vriendjes gemaakt en heeft er zelfs twee uitgenodigd om naar zijn verjaardagsfeestje te komen. Zijn beste vriendjes(-innetjes)zijn Grace, Gizesh en Sam. Hij zegt dat het kort is voor Samantha. Ik vertelde hem dat het een meisje is, maar hij gelooft er niks van: Hij ziet eruit als een jongen en praat als een jongen, dus is het een jongen. De roze boekentas, de bratz-brooddoos en barbie-pennenzak zijn geen bewijs volgens mijn zoon; jongens vinden dat ook mooi. (dat is dan weer nieuw, want ik zou er bij hem niet mee moeten aankomen) maar zolang ze overeenkomen, doet het er niet toe of het een jongen of een meisje is.
En ik ben deze week officieel met mijn studies begonnen. Het is een post-graduaat in 'Learning and teaching'. Om les te geven dus. Het ziet er naar uit dat het een druk jaar gaat worden, met heel veel 'assignments' en een 18-tal weken stage op een school.
Deze weekend dus druk bezig met uniformen wassen (en hopelijk drogen die als het efkes wilt stoppen met regenen) en vanalles lekkers aan het maken om de volgende week vlotter te laten verlopen (soep, spaghettiesaus, cake-jes voor de brooddozen ed)

connected

Goed nieuws: wij zijn eindelijk degelijk aangesloten op het internet en zullen vanaf nu vaker iets van ons laten horen.
Ondertussen is de rust voorbij, want het nieuwe schooljaar is volop op gang. Thomas doet het goed: vanaf woensdag waren er zelfs geen traantjes meer. Deze morgend (zaterdag) was hij super-enthousiast: "het is weekend, we blijven twee ganse dagen thuis" Wij waren daar anders ook wel blij om. Ik begin maandag aan mijn universiteitsstudies: 1 weekje residential school (zo noemt dat), waarbij ik alle dagen van 9 tot 5 naar de les mag. En Alan is ook weer aan het werk...as usual.
Over werk gesproken, de terras begint enorm op te schieten. Mits een tafel en stoelen kunnen we er eigenlijk al op zitten. Foto's volgen zeker.

Mee met de rest van de wereld

Langzaam maar zeker begint Australie een beetje meer up-to-date te zijn met de rest van de wereld. Acht jaar geleden kon ik hier zelfs geen ‘choco’ vinden, maar daar kwam vrij snel verandering in; de nutella is hier weliswaar in plastieken potten, maar ons bookes smaken evengoed. Een paar jaar later begon de bakker echte chocoladekoeken te verkopen...vooruitgang. Sinds dan is er veel veranderd; o.a. door de komst van Aldi vinden we hier nu meerdere Europese producten en electrische aparaten zoals een gourmet-toestel. Belgische producten zijn ook erg in trek. Zo verkopen ze in de supermarkt nu cote d’or, weliswaar heel duur, maar beter dan niks. En we blijven er maar op vooruit gaan: Een paar maanden terug vond ik in de K-mart sloggi-onderbroeken!!! Vorige week zagen Nele en ik in de venster van een winkel een echt Belgisch wafelijzer en vandaag in Big W stond er een rek vol cd’s van.....Helmut Lotti!! Een beetje Belgie in Australie.
Als ik mij dus helemaal thuis wil voelen, kan ik dus wafels eten met choco terwijl ik naar Helmut Lotti luister in mijn sloggi-onderbroek....;-)

Sinterklaas Kapoentje

Dat liedje hoor ik nu al een ganse dag...Thomas kan er maar niet genoeg van krijgen.
Hij was enorm tevreden met de sint zaterdag. Toch enkele vraagjes: Waar was zwarte piet? Hoe komt het dat de zak met speelgoed er al stond en de sint die niet bij zich had? Waarom was de sint in het roze? (antwoord van mij: dat is zijn zomerkledij)
PS voor Muttie en opa: hij was zeer blij met zijn werkgerief (zie foto)

Zoals beloofd....foto's van Thomas in uniform

Hier is Thomas in zijn uniform van St-Anthony's. Ik had geluk vorige week op een tweede-handsverkoop om een paar stukken te kunnen kopen.

Over vanalles

Eindelijk nog eens nieuws: Ondertussen heb ik mij wel een laptop aangeschaft met alles erop en eraan...maar heb ik nog altijd geen goede internet-aansluiting....'t is een kwestie van een paar dagen nu. Hopelijk zal ik dan wat vaker verslag uitbrengen.
Ik denk dat ik kan zeggen dat de zomer wel degelijk begonnen is...en 't is een echte zomer met heel warme, doefe dagen en met storm 's avonds en 's nachts. Onze vijver is deze nacht totaal opgevuld. Het is 4 1/2 jaar geleden sinds dat nog eens het geval was....een dag nadat we zijn thuisgekomen met baby Thomas.
Over 'baby' Thomas gesproken: ik heb gisteren zijn uniform gekocht en hij is nu zo-goed-als klaar om met school te beginnen. Foto's van Thomas in uniform zet ik volgende week op de site. Zijn papa was in shock: "het is nog maar een paar maanden geleden dat hij geboren is en nu loopt hij hier in zijn schooluniform rond" Jawel, de tijd vliegt voorbij. Het lijkt nog maar gisteren toen we in Geraardsbergen op de Sint stonden te wachten (Remember...last year) en nu komt die goede oude man naar Brisbane met de ferry. Zaterdag gaan alle Belgjes er naartoe...en wij dus ook. Verslag volgt dus ook volgende week, met foto's.
Nog drie weekjes school, kindergarten en dergelijke en dan begint de grote vakantie... de eerste week gaan wij naar Caloundra om wat te bekomen van het drukke jaar en dan vliegen we weer op de terras - nog niet om op te rusten, maar om aan te werken-, die ondanks het weer (te warm of te nat) wel degelijk begint op te schieten.
Foto's van de terras volgen ook in the-not-so-distant-future (=when finished).
De komende drie weken zullen dan ook gevuld worden met kerst- en sinterklaasfeestjes .... de kerstman zit al in de winkels en de versieringen drijven mijn zoon zot ("I love Christmas too much mama"). Toen we daarstraks de kerstman tegenkwamen was hij helemaal van zijn melk en was hij zelfs zijn eigen naam vergeten. Ach, de magie van Kerstmis.....